به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار ،ورزش ايران کمتر از يک ماه ديگر در دو رشته فوتبال و واليبال به مصاف حريفان جهاني مي روند؛ تيم ملي فوتبال ايران خرداد ماه سال پيش با 3 پيروزي پي در پي مقابل قطر، لبنان و کره جواز حضور در مسابقات جام جهاني را کسب کرد.
در حالي که کمتر کسي اميد به صعود تيم ملي داشت پس از گذشت يک سال از آن خردادماه تاريخي خردادماه سرنوشت ساز ديگري در انتظار ورزش ايران و به خصوص فوتبال و واليبال است که بايد به مصاف تيم هاي طراز اول دنيا بروند.
تيم ملي فوتبال ايران که هم اکنون در اردوي آفريقاي جنوبي مشغول آماده سازي خود براي حضور پر قدرت در جام جهاني است اميدوار است با حمايت مسئولين وتلاش و غيرت بازيکنان ايراني به موفقيت هاي بزرگ در جام جهاني دست پيدا کنند.
نبرد واليبال با بزرگان دنيا در ليگ جهاني
واليبال ايران با پيشرفت چشمگيري که چند سالي است آن را آغاز کرده است و با حضور در ليگ معتبر جهاني چشمان بزرگان واليبال دنيا را به خود خيره کرد تا آنجا که باعث شد واليبال ايران با قرار گرفتن در گروه A مسابقات که به گروه تيم هاي "تراز اول دنيا" مشهور است قرار بگيرد.
با توجه به اينکه تيم ايران در دوره پيش در مکان نهم قرار گرفت و اکنون در رده بندي جهاني در رده دوازدهم قرار دارد، همچنين باتوجه به عملکرد اين تيم در مسابقات گذشته، در ليگ جهاني 2014 به عنوان يکي از تيم هاي تراز اول واليبال دنيا در دسته يک گروه يک با برزيل، لهستان و ايتاليا همگروه شد.
حضور واليبال ايران در ليگ جهاني و به در سر انداختن تيم هاي بزرگ دنيا باعث شده است که انتظارات از واليبال به حدي بالا برود که ديگر بازي با تيم هاي آسيايي براي واليبال ايران جذابيتي ندارد؛اکثر مردم و کارشناسان واليبال ايران را فراتر از آسيا مي دانند و معتقدند ايران مي توان تيم هاي بزرگ دنيا همچون ايتاليا، برزيل، لهستان و .. را به دردسر بياندازد.
عوامل موفقيت در تورنمنت هاي بزرگ از منظر مربيان طراز اول جهان
خوزه مورينيو ، سرمربي موفق تيم چلسي و بهترين سرمربي حال حاضر جهان ، اولين عامل موفقيت در يک کار گروهي را برگزيدن صحيح ابزار ها مي داند. او بازيکنان را به ابزاري در دست مربيان تشبيه ميکند و معتقد است همانند صحنه شطرنج ، اين مربيان اند که با تفکرات و تاکتيک هاي خود از اين ابزار ها سود مي جويند و نتيجه را رقم مي زنند.
تيم هاي ملي کشور هاي مختلف ، با توجه به تمام دارايي هايشان مي بايست مجموعه اي هماهنگ را مي ساختند و انها را در کنار همديگر ازمايش مي کردند تا براي اين رقابت اماده گردند.
اما واقعيت امر به گونه اي ديگر رقم خورد، بسياري از مربيان از نام بسياري از بازيکنان بزرگ گذشتند و انها را به نيمکت دوختند يا اصلا دعوت نکردند.
خوزه پکرمن، مربي تيم ملي ارژانتين ، با عدم دعوت از مو بلندها در مرحله مقدماتي انتقادهاي فراواني را به جان خريد.
لاولپه ، مربي تيم ملي مکزيک ، صرفا به خاطر اختلافات خانوادگي ، خونسکا ، بهترين مهاجم اين تيم را 70 دقيقه مقابل تيم ملي ايران نيمکت نشين کرد.
را به بازي نگرفت.
منبع:دانا